گوینــــــــد مرا چـــو زاد مـادر روی کاناپه، لمــــیدن آموخت

 شب ها بر ِ مـــاهــواره تا صبــح بنشست و کلیـپ دیدن آموخت

 برچهـــره، سبوس و ماست مالید تا شیوه ی خوشگلیـدن آموخت

 بنــــمود «تتو» دو ابروی خویش تا رســم کمان کشـیدن آموخت

 هر مــــاه برفـــت نزد جـــــراح آیین ِ چروک چیـــــدن آموخت

 دستـــــــــم بگـــرفت و ُبرد بازار همـــــواره طلا خریدن آموخت

 با دایــــــی و عمّه های جعــــلی پز دادن و قُمپُــــــزیدن آموخت

 با قوم خودش ، همیــــــشه پیوند از قوم شــــوهر، بریدن آموخت

 آســــــوده نشست و با اس ام اس جک های خفن، چتیدن آموخت

 چون سوخت غذای ما شب وروز از پیک، مدد رسیــــدن آموخت

 پای تلفــــن دو ساعت و نیــــــم گل گفتن و گل شنیـــدن آموخت

 بابــــــام چــــو آمد از سر کـــار بیماری و قد خمیـــــدن آموخت